Kwade Hoek

Vorige week was ik ook op de Zuid Hollandse eilanden, maar toen was het grijs en vies weer. Het weer is nu omgeslagen en er is een vorstperiode aangebroken. Na twee nachten vorst zullen alle modderbermen weer hard zijn en met de oostenwind is het ook mooi helder weer geworden. Ik besluit vandaag terug te gaan met als hoofddoel: Kwade Hoek. Hier zitten al een tijdje Fraters, IJsgorzen, Strandleeuweriken en Sneeuwgorzen.

Het is koud, het vriest nog en met de wind voelt het erg koud aan. Met de extra broek en laarzen aan ga ik het gebied in. De laarzen blijken nog steeds nodig, de vorst heeft de meeste plassen en modderige wandelpaden bevroren, maar nog niet voldoende en regelmatig zak ik door stukken ijs: geen probleem met de laarzen. Het is de eerste keer in Kwade Hoek, een natuurgebied van Natuurmonumenten nabij Stellendam. Ik loop met een lus en kom uiteindelijk uit op het strand: een uitgestrekte vlakte, koude oostenwind: waar moet ik zijn? Met de telescoop scan ik de omgeving en zie al snel een jagende Slechtvalk: leuk! Drieteenstrandlopers lopen langs het water. Ik besluit een stuk naar het oosten te lopen, richting de punt: daar komen de meeste meldingen vandaan. Na een koude wandeling zie ik in de verte twee fotografen, dezelfde twee die naast me parkeerden: bingo! Op de vlakte bij de fotografen zie ik diverse groepen vogels rondvliegen. Als eerste zie ik een Rietgors, onverwacht, en diverse Veldleeuweriken. Dan vliegt een groepje op, om gelijk weer in te vallen: de scoop erop en…? Fraters! Ze scharrelen door de lage begroeiing en laten zich leuk zien. Ik zie in de verte twee andere vogelaars gehurkt zitten. Met de telescoop is al snel duidelijk waarom: ze zitten voor drie Strandleeuweriken! Een groep vogels vliegt uit de helm op en daar hoor ik het bekende roepje: IJsgorzen! Wauw, alles zit hier bij elkaar! In totaal zie ik 24 IJsgorzen en die zijn lastig te benaderen en te fotograferen. Fraters zijn al wat makkelijker en de Strandleeuweriken werken heel goed mee. Wat later komen er nog vier vogelaars bij en in de verte zie ik al meer komen: de meute komt, dus tijd om te gaan. Een goed besluit, op de terugweg kom ik meer dan 20 vogelaars tegen, allemaal op weg naar diezelfde vogels… maar goed, het zijn ook erg mooie vogels!

Terug bij de auto zie ik een groep Kramsvogels overvliegen, terwijl ik de extra laag kleding uitdoe en koffie maak. Nabij Goedereede zoek ik de diverse Brandganzen groepen af, maar de Roodhalsgans werkt niet mee en ik vind deze mooie gans weer niet. De volgende stop is de Brouwersdam: kouder als vorige week en de vogels op zee zijn verder weg. Wel zitten er Paarse Strandlopers, Bonte Strandlopers, Middelste Zaagbekken, Brilduikers, Zwarte Zee-eenden: genoeg dus! Aangezien ik straks nog eens over de Brouwersdam kom, op de terugreis, besluit ik eerst door te gaan. Scharendijke is de volgende stop voor een gemelde Zwarte Rotgans. Als ik aankom, zie ik bekende gezichten: Pieter en Toy staan de groep Rotganzen al te scannen. Ik ga meezoeken en al snel vind Toy de Zwarte Rotgans in de verste groep Rotganzen. Hij knalt eruit met zijn contrastrijke tekening. Na een koffie splitsen onze wegen: zij gaan naar Neeltje Jans, ik naar Prunje.

Bij de Inlagen zie ik diverse Tureluur en Zwarte Ruiters: Tureluur op het slik en de Zwarte Ruiters in het water, soms bijna kopje onder! Eentje vangt een visje en krijgt die bijna niet weg en staat een hele poos te slikken. Rosse Grutto, Kluten, Bergeenden en veel eenden. Aan de overkant van de weg zie ik een grote groep Rosse Grutto’s en vier Lepelaars. Op de terugreis is het beeld op de Brouwersdam vergelijkbaar, alleen nu met hoog water. Ik rij via het Haringvliet voor de Zeearend, maar die geeft niet thuis: ook voor een volgende keer. Tevreden rij ik door naar huis.