Zwarte Zeekoet en Velduil
Na de geweldige trek gister zal het vandaag vast minder zijn, maar toch zijn de vaste tellers om half acht weer op de Puinhoop. Het is iets bewolkter voor de zon (geen mooie luchten door de opkomende zon), maar boven zee is het helder en zien we een schitterende volle maan. Erg leuk is het als de eerste groepen Spreeuwen langskomen en voor de maan langsvliegen. Er vliegen inderdaad minder vogels langs in vergelijking met gister, maar nog steeds leuke aantallen (8.000 Spreeuwen, 3.000 Vinken en 200 Koperwieken bijvoorbeeld), maar ook enkele krenten zoals een late Boomvalk en twee Boerenzwaluwen. De volledige telling is te vinden op trektellen.nl.
Na de telling loop ik nog even bij het strand langs waar de kustwerkzaamheden nu begonnen zijn: het strand bij Katwijk wordt versterkt en de zandopspuiting werkt als een magneet op meeuwen: de vele krabben, schelpen en andere zaken liggen voor het grijpen voor de duizenden meeuwen. De bulk is Zilvermeeuw en Kokmeeuw, aangevuld met Stormmeeuw, Grote Mantelmeeuw, Kleine Mantelmeeuw en wat zeldzamere Pontische Meeuwen, Geelpootmeeuwen en een late Zwartkopmeeuw.
Na de lunch rij ik naar IJmuiden, waar al een dikke week een Zwarte Zeekoet zit. Bij de Zuidpier zijn de eerste Oeverpiepers al snel gevonden op de pier, de zeekoet laat even op zich wachten, maar wordt al snel gevonden nabij het kleine vuurtorentje aan de basis van de pier. De Zwarte Zeekoet zwemt rustig rond, eerst op afstand, maar zwemt dan naar de pier waar hij gaat duiken en met diverse prooien naar boven komt: krabben, visjes alles gaat in een stuk naar binnen, hij lijkt onverzadigbaar. Bij de eerste sessie blijft de zeekoet op afstand en besluit ik de pier op en neer te lopen. Dit levert niet veel op: Steenloper, Kanoet, meer Oeverpiepers, een leuke Vink en Spreeuw mooi dichtbij, maar al snel trekt de zeekoet weer. Dit blijkt een goede keuze, hij zit nu dichter bij de pier en het licht is iets beter. Diverse malen komt hij zo dichtbij dat ik niet kan scherpstellen: luxe probleem! Dan zie ik iets in de ooghoeken overvliegen en direct alarm: Velduil! Hij vliegt over ons heen en steekt de zeearm over. Nabij de Noordpier wordt ie door enkele meeuwen weer teruggejaagd en kan ik een mooie serie foto’s van een vliegende Velduil maken: super! Als die weer verdwenen is, kom ik Richard tegen die net de Velduil in de duinen opgestoten heeft, vandaag dus! Na nog een laatste serie foto’s gemaakt te hebben van de zeekoet besluit ik terug te gaan naar de auto, tevreden met mooie foto’s van de Zwarte Zeekoet en Velduil. In de duinen zie ik dan ineens iets op een paaltje… de Velduil!! Hij blijft rustig zitten en kijkt om zich heen. Snel de camera weer uitgepakt en al sluipend kruip ik dichterbij en kan ik een de Velduil super mooi op de foto zetten. Wat is dit kicken! Velduilen kom je bij toeval tegen en vaak op afstand, dit is erg bijzonder en vooral omdat die mooi blijft zitten. De Velduil kijkt rustig om zich heen en is dan opeens gealarmeerd: enkele vogels maken duikvluchten op hem, het blijft een roofvogel tenslotte. Een komt te dichtbij voor de uil en dan vliegt hij op om richting de jachthaven te verdwijnen. Wow, wat een bijzondere ervaring!